wyszukiwanie zaawansowane

Aktualności

Kortyka S.R. – Obrazy pięciu dekad. Oprowadzanie autorskie

28 maja 2022, godz. 12. Pałac Królewski, Muzeum Miejskie Wrocławia, Kazimierza Wielkiego 35. Muzeum czynne: śr-sb.-11-17., nd. 10-18. Oprowadzanie autorskie po wystawie zorganizowanej z okazji 50-lecia pracy twórczej artysty-malarza. Z duchem wrocławskiego strukturalizmu wiąże artystę bardzo określone zdyscyplinowanie, redukcjonistyczne podejście do sztuki. A występujące w różnych kombinacjach motywy w jego dziełach niejednokrotnie otacza postkatastroficzna enigma. Przenika ona wszystkie te: błękitne bezkresy horyzontów, rżyska czy dukty zoranych pól, tereny spopielałe, konstelacje kamieni czy betonów, łachmany i kartki papieru, spięte faszyny, strugi i paprochy. Tylko wyjątkowo mogą to być pełne życia kiełkujące ziemniaki, ptaki strzegące scen czy zielone krzewy. Wszystkie motywy spaja atmosfera wizyjności, wspomagana poczuciem uciekającej w nicość iluzji przestrzeni i rzutami światła. Działając w duchu Jorge Luisa Borgesa, Kortyka miesza różne tropy i mediuje między nimi. A wynikiem tej pracy są labirynty zwykłości w niezwykłych obrazach – Andrzej Kostołowski. Artysta ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (obecnie ASP): malarstwo w pracowni prof. Zbigniewa Karpińskiego i projektowanie malarstwa w architekturze w pracowni doc. Alfonsa Mazurkiewicza. Dyplom z wyróżnieniem (1969). W 1992 roku uzyskał tytuł naukowy profesora. W 2014 roku artysta został uhonorowany Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Więcej prac artysty.

Marek Michał – Siewca

27 maja – 27 czerwca 2022. Wernisaż: 27 maja 2022, godz. 19. Galeria Centrum Kultury Zamek Wrocław, Leśnica, pl. Świętojański 1. Vincent van Gogh: Chciałbym, żeby wymyślono coś, co by nas uspokoiło i co by nas pocieszyło, tak byśmy przestali się czuć winni i nieszczęśliwi i mogli iść, nie błąkając się w samotności czy w nicości; i nie obawiając się każdego kroku, i nie drżąc z lęku przed złem, jakie moglibyśmy bez naszej woli wyrządzić innym. Arles, 28 września 1888, z listu do brata Theo. To niezwykła podróż. Gdzieś od 2019 roku staram się zrozumieć intensywniej niezwykłe dzieło, ale przede wszystkim staram się zrozumieć człowieka, który za nim stoi – Vincenta van Gogha. Na dłużej zatrzymał mnie motyw siewcy. Nie potrafię do końca wyjaśnić, dlaczego ten motyw, tylko fragment postaci, stał się tak intensywny w moich malarskich i rysunkowych poszukiwaniach. Obrazy van Gogha z 1888 roku: Siewca I, Siewca z obrzeżami Arles w tle, Siewca II, Siewca III, to skupienie nad relacją człowieka i wielkiej przestrzeni, relacją wydawałoby się nierówną, ale przecież nie bez wpływu na nią. A gdyby ją zmienić? Przybliżyć. Oddać całą uwagę dłoni z ukrytą zawartością. Może chciałem podświadomie, żeby znalazło się w niej to jedyne, najważniejsze ziarno. Chyba – zwłaszcza dziś – tak bardzo każdemu z nas potrzebne. Można je nazwać: nadzieja. Michał Marek Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Tadeusza Brzozowskiego w Krośnie. Od 2000 roku studia na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Aleksandra Dymitrowicza (2005). Od 2006 asystent prof. Janusza Jaroszewskiego w Katedrze Malarstwa na ASP we Wrocławiu. Doktorat w 2013. Od 2014 zatrudniony na stanowisku adiunkta. Malarz i rysownik. Twórca obrazów, rysunków i obiektów malarskich, odwołujących się do szeroko rozumianej pamięci. Trzykrotnie nominowany do Nagrody Roku ZPAP za najlepszą wystawę. Źródło: asp.wroc.pl.

Plakaty z lat 60. i 70. XX wieku


29 kwietnia – 15 czerwca 2022. Biuro Wystaw Artystycznych Łódź, Galeria Willa, Wólczańska 31. Biuro Wystaw Artystycznych, Łódź, Galeria Willa, Wólczańska 31. Wystawa prezentuje wybór ponad stu plakatów 41 polskich projektantów, które towarzyszyły wystawom organizowanym przez łódzkie BWA w latach 1964-1979. Artyści: Jan Jaromir Aleksiun, Bogusław Balicki, Piotr Bojanowski, Marek Czajkowski, Wiesław Czapski, Wojciech Dąbrowski, Wiktor Górka, Andrzej Grun, Jan Gruszczyński, Ryszard Kuba Grzybowski, Zofia Jeżowska, Jerzy Jędrzejczak, Wiesław Karolak, Benon Liberski, Stanisław Łabęcki, Adam Łowczycki, Mariusz Łukawski, Antoni Mikołajczyk, Włodzimierz Morawski, Marian Nowiński, Ireneusz Pierzgalski, Romuald Płonka, Henryk Płóciennik, Andrzej Pukaczewski, Andrzej Rajch, Leszek Rózga, Zygmunt Seroka, Jacek Sierociński, Andrzej Smoczyński, Ewa Stanisławska-Balicka, Andrzej Szonert, Waldemar Świerzy, Jerzy Treliński, Jerzy Treutler, Paweł Udorowiecki, Marek Wagner, Jerzy Wajdowicz, Zdzisław Walter, Janusz Wiktorowski, Janusz Wysocki, Jan Zieliński. Źródło: mgslodz.pl.

Szpakowska-Kujawska Anna – Rozbijając mrok


fot. Łukasz Kujawski
14 maja – 18 czerwca 2022, Wrocław, Księcia Witolda 66, Piekarnia. Oprowadzanie kuratorskie: 26 maja 2022. Zdjęcia z wystawy: szpakowska-kujawska.

Nabór na rezydencję artystyczną w Dreźnie

6 maja – 3 czerwca 2022. Wyniki: 30 czerwca 2022. Selekcję zgłoszeń przeprowadzi jury składające się z artystów i pedagogów Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, przedstawicielki Wrocławskiego Instytutu Kultury, przedstawiciela Galerii Miejskiej we Wrocławiu oraz reprezentantów Wydziału Kultury Urzędu Miejskiego Wrocławia. Szczegóły: instytutkultury.pl.

Ilinskiy Andriy – Wiosna 2022

fot. J. Gaworski, CRP

8 kwietnia – 29 maja 2022. Dom rzeźbiarza, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Andriy Ilinskiy: Projekt poświęcam pamięci mojego kolegi z klasy i przyjaciela Saszy Głuszczenko. W 2014 Sasza wyjechał z okupowanego Krymu i znalazł swój dom na cichym przedmieściu Kijowa. W tym roku wojna go dogoniła. Rosjanie zrzucili bomby na kijowski dom i zabili mojego Saszę. Poprzez projekt chcę utrwalić i przekazać część uczuć, które towarzyszą mi tej wiosny. Część, bo wszystkich nie można wyrazić językiem sztuki. Nie można wyrazić okropności wiosny 2022 roku. Ukraiński artysta Andriy Ilinskiy przyjechał do Centrum Rzeźby Polskiej w połowie marca 2022 roku z atakowanego przez Rosjan Kijowa. Przebywa w Orońsku wraz z grupą innych artystów-uchodźców w ramach programu rezydencji kryzysowych organizowanych przez Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Zachętę Narodową Galerie Sztuki i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku przy wsparciu Instytutu Adama Mickiewicza. Andriy ukończył w 1977 roku Moskiewski Instytut Poligraficzny. Od 1987 roku jest członkiem Narodowego Związku Artystów Ukrainy. Zajmuje się twórczością w dziedzinie grafiki i ceramiki. Jego rzeźby ceramiczne i grafiki brały udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych. O wystawie: rzezba-oronsko.pl. Kurator: Bogusław Dobrowolski.

75-lecie Związku Polskich Artystów Plastyków Okręg Wrocławski

3-25 czerwca 2022, Galeria Tkacka, Wrocław, Jatki 19/24. Artyści: Marek Cajdler, Chodżaj-Smolińska, Grażyna Deryng, Danuta Kierc, Wacław Kowalski, Janusz Kucharski, Barbara Ropelska. Jubileusze mają to do siebie, że można je obchodzić przez dłuższy czas. Tak stało się w przypadku 75. lat Okręgu Wrocławskiego ZPAP. Dokładnie przypadał on w 2021 roku, ale w związku z niekorzystnym zbiegiem okoliczności nie dane nam było świętować tego wydarzenia w czasie dużej, okręgowej wystawy. Skromnym projektem, który ma nawiązać do tego jubileuszu jest przygotowana wystawa naszych Koleżanek i Kolegów, równolatków Okręgu. Urodzili się w latach powoływania do życia pierwszego stowarzyszenia, dającego początek naszej związkowej działalności. W większości zostali członkami Związku po swoich dyplomach i są z nami do dziś. Za to im serdecznie dziękujemy i honorujemy przygotowaną wystawą. Dziękujemy za wszystkie lata, które wypełnili swoją artystyczną i organizacyjną aktywnością na rzecz ZPAP. Byli z nami przez lata, kiedy Związek odgrywał znaczącą rolę w życiu kulturalnym Wrocławia i Dolnego Śląska, pozostali przez lata, gdy został zdelegalizowany, i wrócili z jego odrodzeniem. Życzymy, by pozostali aktywnymi artystami jeszcze przez długie lata i mieli nie jedną okazję na prezentację swoich artystycznych dokonań – prof. Kazimierz Pawlak, prezes Okręgu Wrocławskiego ZPAP. Kurator wystawy: A. Gałuszka, plakat: J. Ćwikła.

JP II – Ten, który Jest. Wszedł w dzieje człowieka

2 kwietnia – 29 maja 2021. Galeria Tkacka Na Jatkach, Wrocław. Wystawa uczestniczy w Nocy Muzeów 2022. Artyści: Bibrowicz Małgorzata, Bielecka-Woźniczko Barbara, Boduszek Urszula, Borek Dominika, Burgielski Bartosz, Chojnacka Maria Teresa, Chotnicka-Świat Dagmara, Forycka-Putiatycka Anna, Głazik Lidia, Godszling Agnieszka, Górniak Barbara, Hendrychowska Krystyna, Jakubów Jerzy, Jesinowicz-Nguyen Anna, Kociołek Zuzanna, Kotecka Beata, Kułacz Karpiński, Kuzio-Bilska Bożena, Lis-Lachowicz Katarzyna, Owidzka Joanna, Poradowska-Werszler Ewa Maria, Szuszkiewicz-Spryszak Teresa, Ugrewicz Alicja, Walczak-Jackiewicz Ewa, Wdowczyk Jolanta, Werszler Honorata, Werszler Jerzy, Werszler Rafał, Wieczorek Robert, Winiarz Andrzej. XVII ogólnopolska wystawa poświęcona pamięci Świętego Jana Pawła II odbywa się w 17. rocznicę odejścia Papieża Polaka do Domu Ojca. Organizacja: prof. Ewa M. Poradowska-Werszler – praca w załączeniu. Zdjęcia z wystawy.

Miasto marzeń

14 maja – 26 czerwca 2022. Wernisaż: 14 maja 2022, godz. 18. BWA Krosno, Wojciecha R. Portiusa 4 oraz przestrzeń miejska. Wystawa uczestniczy w Nocy Muzeów 2022. Miasto marzeń to wystawa o mieście, którego nie ma, ale które istnieje w wyobraźni, życzeniach, fantazjach i wizjach, czasami także: w pretensjach i żalach – o to właśnie, że nie istnieje… W pewnych swoich przejawach wystawa odnosi się do konkretnego miasta: Krosna, a marzenia o nim przybierają całkiem realne kształty. Tak jest np. w przypadku projektów modernistycznego architekta Alfreda Jana Kołdera. Budynki jego projektu można oglądać w Krośnie, chociaż niektóre z nich uległy, nie zawsze fortunnym, przeróbkom. Na wystawie pokazujemy projekty (niektóre – niezrealizowane), utrwalone w momencie całego ich potencjału – tak jak zaistniały w wyobraźni architekta, jeszcze przed starciem się z materią rzeczywistości. Teraz mogą być obiektem marzeń o życiu po prostu luksusowym w przestrzeniach zaprojektowanych z myślą o komforcie, higienie, pełnych światła i otoczonych zielenią… Więcej: bwakrosno.pl.

Szpakowska-Kujawska Anna – Rozbijając mrok

14 maja 2022, godz. 18. Wrocław, Księcia Witolda 66. Wystawa uczestniczy w Nocy Muzeów 2022. Anna Szpakowska-Kujawska laureatka Nagrody Roku 2019. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Dyplom na Wydziale Malarstwa Architektonicznego (1956). Członkini Związku Polskich Artystów Plastyków.

Purzycka Edyta – Portrety w motylach, w ptakach, poza czasem

14-31 maja 2022. Galeria Kowalskich, Wrocław, Jatki 15. Wernisaż: 14 maja 2022, od godz. 18. Edyta Purzycka – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Dyplom w 1996 roku z grafiki artystycznej pod kierunkiem profesor Haliny Pawlikowskiej, aneks z malarstwa i fotografii. W latach 1995-1996 była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki. Od 1997 roku należy do ZPAP. W swoich pracach wykorzystuje kilka technik wklęsłodrukowych: akwafortę, akwatintę, miękki werniks, odprysk atramentowy. Pozwala to na eksperymenty fakturalne oraz na uzyskiwanie efektów malarskich. Zdjęcia z wystawy. Strona artystki: edytapurzycka.pl.

Noc Muzeów – Muzeum Sztuki w Łodzi

 

Konstelacja poranna II, instalacja, 2016 fot. Wojciech Pacewicz

14 maja 2022. Małgorzata Jędrzejczyk oprowadza po wystawie. Artystka tworzy rzeźby, rysunki i instalacje z materiałów, takich jak tkanina, metal, drewno, linoleum czy glina. Jest absolwentką historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz rzeźby w Akademii Gerrit Rietveld w Amsterdamie, doktorantką w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku pod kierunkiem prof. Katarzyny Józefowicz. Źródło: msl.org.pl/bielawska.

Gałuszka Anna – Ogórki kiszone

14-28 maja 2022. Galeria Sztuki Tętno. Wrocław, Jatki 12-13. Wernisaż: 14 maja 2022, godz. 18. Anna Gałuszka: Zapraszam na Ogórki kiszone. Może zacznę od tego, że jestem bardzo kiepską kucharką i nie mam dobrego, wypróbowanego przepisu na kiszone ogórki, ale mogę podać receptę na Ogórki kiszone w moim wydaniu, czyli o byciu artystką, o byciu kobietą i matką. O byciu artystką w sensie tworzenia rzeczy i czerpania z tego wielkiej przyjemności. Zakładam jednak, że bycie artystą/artystką to bardziej stan umysłu, bo niekoniecznie o tworzenie sztuki chodzi; wtajemniczeni wiedzą… O pozwolenie sobie na tworzenie albo przymus tworzenia i znalezienie na to miejsca w kieracie życia codziennego. O koteriach (mogłabym to ująć inaczej, ale lubię to słowo) w świecie artystycznym i nie tylko… Powracając do tematu wystawy, w tych przerwach pomiędzy... lepię. Lubię glinę jako materiał do tworzenia. Podoba mi się to, że mogę zrobić z niej przedmioty użytkowe i rzeźby. Na wystawię będę prezentować rzeźby ceramiczne oraz wyszywane obrazy. Stworzone przeze mnie obiekty są również efektem mojego zamiłowania do rzeczy vinted, może powrotem do czasów bezpiecznego dzieciństwa, do politurowanego stołu z ceramiczną zastawą. Wykorzystuję w swoich pracach znalezione, potłuczone albo kupione na pchlich targach rzeczy, bo intryguje mnie wytrzymałość przedmiotu. Zastanawiam się zawsze, kto był wcześniejszym jego właścicielem. Może też moje przetwarzanie jest związane z praktycznością, wynikającą dzisiaj z konieczności. Ważne są dla mnie refleksje nad funkcją przedmiotu, nad tym – czym się otaczamy w swoich mieszkaniach i jak to na nas wpływa, nad tworzeniem sobie bezpiecznej przestrzeni w matrixie, w którym żyjemy. Myślę o iluzji otaczającego nas świata, naszej kruchości i przemijaniu i o tym, że to, co po sobie pozostawimy, to przedmioty, a my jak te ogórki kiszone… dołączając do zupy z wiersza Jana Brzechwy …po co swary, po co kłótnie, wnet i tak zginiemy w zupie. Podsumowując i powracając do naszego słoika: Każdy lubi ogórki kiszone, są zdrowe i możne je zrobić samemu. Tekst i plakat: Anna Gałuszka.

Antoniewicz Mirek – Wyimki

14 maja 2022, w godz. 14-19. Galeria M. Wrocław, Świdnicka 38a. Wystawa odbywa się w ramach Nocy Muzeów. M. Antoniewicz: Przygotowując wystawę, staram się skupić wokół wybranego tematu. Obrazy zaczynam tworzyć na małych karteczkach. Pierwszy krok. Założenie. Kompozycja. Niekiedy jedno słowo. Wystarczy. Tak powstaje prosty zapis. Przeniesiony na płótno, zaczyna żyć własnym życiem. Farba. Kolor. Warstwy farby. Światła. Cienie. Dystans. Kolejne warstwy. Szansa. Poszukiwanie własnego miejsca w obrazie. Malarski zapis okruchów życia. Zdjęcia z wystawy: antoniewicz/wyimki.

Matyja-Rozpara Maria – Iskry, papier

9-30 maja 2022. Miejska Galeria Sztuki MM. Chorzów, Sienkiewicza 3. Artystka ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie na Wydziale Architektury Wnętrz oraz studia podyplomowe na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w zakresie malarstwa i tkaniny artystycznej, papieru unikatowego. Na wydziale malarstwa na ASP w Krakowie uzyskała stopień doktor sztuki. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków Stowarzyszenia Pastelistów Polskich oraz do International Association of Hand Papermakers and Paper Artists. Źródło: galeriamm.eu.

Nadelman Elie (1882-1946) – polski prekursor Art Déco

10 maja – 10 września 2022. Wejman Gallery, Warszawa, Jaracza 8. Już w amerykańskim okresie twórczości Nadelman przydawał zwartym, obłym figurom detali nawiązujących do współczesnej mu obyczajowości. Nagie boginie i leśne nimfy, które dawno zmieniły greckie chitony na wieczorowe suknie, przeistaczały się w elegantki o włosach upiętych w kok, często przewiązanych kokardą. Głowy mężczyzn przykrywał melonik bądź cylinder, muszka lub kokardka dopełniała szyku nadanego przez nieodzowny smoking. Tym samym jeden z protoplastów art déco ustanawiał kanon rzeźbiarskiej elegancji, do której sam potrafił odnosić się z dowcipem i dystansem. Źródło: culture.pl. 

Figiel Marian – Nuklearny spokój geometrii

6-27 maja 2022. Otwarta Pracownia, Kraków, Dietla 11. Tablice, mandyliony, twierdze. Artysta ukończył Wydział Malarski na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.

Sebastian Huczyński z przyjaciółmi

6-24 maja 2022, wernisaż: 6 maja 2022, godz. 17.Galeria ZPAP Pierwsze Piętro, Opole, Krakowska 1. Artyści: Stanisław Cukier, Sebastian Huczyński, Krzysztof Kamil Malewicz, prof. Kazimierz Pawlak, Andrzej Sznejweis, Joanna Warchoł, dr Piotr Woroniec, Anna Zawisza-Kubicka. Praca: K. Pawlak, Smoczy las – szkło sodowe barwne, topione w formie 55×30×10. 

Kortyka Stanisław Ryszard – Obrazy pięciu dekad

6 maja – 20 sierpnia 2022. Pałac Królewski – Muzeum Miejskie Wrocławia, Kazimierza Wielkiego 35. Twórczość malarza-poety Stanisława Ryszarda Kortyki znacząco wyróżnia się we współczesnej sztuce polskiej. Jego układające się w cykle dzieła niemal za każdym razem intrygują nas często tonem medytacji, który pojawia się po tumultach wydarzeń (a czasem, jak w 1980 do nich równolegle). Kryją te obrazy niejednokrotnie ewokacje nastrojów w miejscach specjalnie ważnych dla artysty (takich jak Sandomierszczyzna ze scenicznością widoków, Podlasie z natłokiem struktur pól, Jura pełna zjawiskowych skał). Ale już w zarodku mieszczą one wektory sięgania myślami wciąż dalej i dalej, poza otaczające nas okruchy ku nieskończoności powtórzeń i zanikaniu. „Po drodze” niejako wędrują te strzałki także i do kryjących się za nimi różnych tradycji sztuki i literatury. W dużej mierze jest tak, gdyż Kortyka należy do ekskluzywnej grupy tych artystów wizualnych, którzy są jednocześnie oryginalnymi poetami czy pisarzami i w obu rejonach uruchamiają dalekosiężne metafory. U Kortyki może to być m.in. szczególna rola kamieni, wydobyta nie bez podsłuchu tonu wiersza Zbigniewa Herberta. Z duchem wrocławskiego strukturalizmu wiąże artystę bardzo określone, zdyscyplinowanie redukcjonistyczne podejście do sztuki. A występujące w różnych kombinacjach motywy w jego dziełach niejednokrotnie otacza postkatastroficzna enigma. Przenika ona wszystkie te: błękitne bezkresy horyzontów, rżyska czy dukty zoranych pól, tereny spopielałe, konstelacje kamieni czy betonów, łachmany i kartki papieru, spięte faszyny, strugi i paprochy. Tylko wyjątkowo mogą to być pełne życia kiełkujące ziemniaki, ptaki strzegące scen czy zielone krzewy. Wszystkie motywy spaja atmosfera wizyjności wspomagana poczuciem uciekającej w nicość iluzji przestrzeni i rzutami światła. Działając w duchu Jorge Luisa Borgesa, Kortyka miesza różne tropy i mediuje między nimi. A wynikiem tej pracy są labirynty zwykłości w niezwykłych obrazach – Andrzej Kostołowski. Źródło: muzeum.miejskie.wroclaw.pl. 

Eryka i Jan Drostowie – Polscy projektanci szkła

26 kwietnia – 28 sierpnia 2022. Muzeum Narodowe we Wrocławiu. Wystawa zaprezentuje dorobek jednej z najciekawszych par projektanckich w powojennej historii wzornictwa szkła: Eryki i Jana Drostów. Ich nowatorskie działania projektowe uczyniły ze szkła prasowanego nowoczesne i pełne wyrazu naczynia codziennego użytku. Eryka Trzewik-Drost studiowała na Wydziale Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1951-1957). W latach 1957-1964 była projektantką w Zakładzie Porcelany Bogucice w Katowicach-Bogucicach. Zaprojektowała m.in. serwis obiadowy Epos, serwis do kawy Luna, figurkę Pierwszy bal. Następnie jako projektantka związana była z Hutą Szkła Gospodarczego Ząbkowice w Dąbrowie Górniczej (1965-1990). Zajmowała się głównie projektowaniem dekoracji; jest autorką interesujących rozwiązań ornamentalnych, wykorzystujących naturalne materiały w odlewach do form prasowanych, m.in. w zestawie naczyń użytkowych Cora. Jan Sylwester Drost studiował na Wydziale Ceramiki i Szkła Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1952-1958). W latach 1959-1960 pracował jako projektant w Śląskich Zakładach Mechaniczno-Optycznych Opta w Katowicach. W latach 1960-1990 związany z Hutą Szkła Gospodarczego Ząbkowice w Dąbrowie Górniczej jako projektant i kierownik ośrodka wzorcującego. Zajmował się również wystawiennictwem. Autor kilkuset wzorów naczyń użytkowych i szklanych form dekoracyjnych. Prace wybrane. Źródło: mnwr.pl.