wyszukiwanie zaawansowane

Kulesza Maria – Szkło unikatowe

Aleksandrowicz Monika – Zbiory rozmyte

Rozpondek K.: Pamięci M. Kasperskiego

Domański Tomasz

Artysta urodził się w Giżycku (1962). Za działalność opozycyjną w stanie wojennym aresztowany i skazany. Studiował na PWSSP (obecnie ASP) we Wrocławiu. Uzyskał dyplom z rzeźby (1993) w pracowni profesora Leona Podsiadłego, a w 2003 obronił doktorat.

domanski-tomasz

domanski-tomasz

domanski-tomasz

domanski-tomasz

domanski-tomasz

domanski-tomasz

domanski-tomasz

domanski-tomasz

domanski-tomasz

Domański Tomasz jest autorem rzeźb, instalacji, obiektów, performansów, rysunków i fotografii. Pracuje przeważnie z naturalnymi materiałami: wodą, lodem, ogniem, drewnem, słomą, popiołem, metalem, wykorzystując właściwe im procesy. Sięga po nowe media – wideo i techniki cyfrowe – tworząc filmy i animacje jako integralne elementy wielu swoich realizacji.

W latach 1995-1996, w czasie stażu na Banaras Hindu University w Varanasi, odbył liczne podróże po Indiach i Nepalu. Fascynacja tamtejszą kulturą, odmiennością traktowania pojęć czasu, przemijania i trwałości, wywarła duży wpływ na jego sztukę. W 1997 r. nominowany do Paszportów „Polityki”, w tym samym roku reprezentował Polskę na IX. Triennale Sztuki w New Delhi. Wielokrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wielu fundacji i instytucji, m.in. Pollock-Krasner z Nowego Jorku, Josepha Beuysa z Bazylei, Montag Stiftung Bildende Kunst z Bonn, UNESCO-Aschberg czy KulturKontakt z Wiednia. Swoje projekty i wystawy realizował m.in. w Polsce, Niemczech, Francji, Luksemburgu, Irlandii, Norwegii, Szwecji, USA, Kanadzie, na Alasce, w Hong Kongu czy Korei.

Square Dome, 2014
Erotyki, 2013
Gazebo 3. Landart Festiwal, 2013

Adam Sobota: O najnowszej twórczości Tomasza Domańskiego

Strona artysty: tomaszdomanski.art.pl

Wiek średni / middle age - film

Tomasz Domański - Wiek średni. Kryzys wieku średniego. To tak, jakby niespodziewanie nauczyciel kazał mi odpowiadać przed całą klasą na różne krępujące pytania. A ja wcale nie jestem przygotowany. A przecież nic mnie nie usprawiedliwia, wiedziałem, że zostanę wywołany do odpowiedzi. Jaki jest bilans… na wciąż, wydawać by się mogło, optymistycznym półmetku? Ile rzeczy puściłem, jak wielu projektów nie dopilnowałem, gdzie okazało się, że poprzeczka jest za wysoko. Na pocieszenie zawsze można powiedzieć, że wybudowałem dom, posadziłem drzewo, mam pięknego syna… a jednak czuję niedosyt, dyskomfort pewności, jaką ma zapewne samozadowolenie. Jedyną pewność, którą zdobyłem przez te lata, to walka z rutyną, bo to ona zabija w nas ciekawość dziecka, nieodkryte tajemnice, niespodziankę, dla której warto ryzykować. A im człowiek starszy, tym waga ryzyka cięższa; dlatego też wiek średni odbieram jako wybór. Dopiero teraz mogę poczuć smak ryzyka – pociągającej niepewności.

Prace 

Spór, 2010
gips, popiół, klej kostny, lustro na konstrukcji drewnianej, stal, głośniki
dźwięk: nagrane i zmiksowane fragmenty kłótni Elizabeth Taylor i Richarda Burtona pochodzące z klasycznych filmów hollywoodzkich Kleopatra (reż. Joseph L. Mankiewicz, 1963), Kto się boi Wirginii Woolf? (reż. Mike Nichols, 1966) i Poskromienie złośnicy (reż. Franco Zeffirelli, 1967)

Żarna czasu, 2010
stal, silnik elektryczny, dmuchawa, monitory LCD
video:
x_ray_self_portrait, animacja/pętla, 45:19 min, 2010
x_ray_stone_heart_self_portrait, animacja/pętla, 46:58 min, 2010
dźwięk: kompozycje własne

Impas, 2010
stal, lód, kompresor
wideo:
Ona, 14:48 min, 2010
On, 18:42 min, 2010

Autoportret z Maxem, 2010
gips, papier pakowy, klej kostny, stal, szkło, video

O_O_B_E, 2010 (out of body experience)
figura z pianki poliuretanowej
film dvd, 3:43 min

Linga, 2010
stal (butla gazowa), wyciągarka łańcuchowa
Powrót człowieka zwanego drzewem, 2010
drzewa (x 3), linka stalowa, wyciągarka,  transformator ruchu, wzmacniacz audio
video:
Jestem bardziej drzewem niż człowiekiem I, 7:25 min, 2008
Jestem bardziej drzewem niż człowiekiem II, 4:18 min, 2008
dźwięk: kompozycje własne

Mamatataija, 2009
animacja, 4:43 min
dźwięk: Swayambnunath, Kathmandu, Nepal 1995

Autoportret, 1985-2010
animacja, 4:29 min
charakteryzacja: Marta Jarosz

grudzień 2010 – styczeń 2011

 

Kalendarium życia i działań artystycznych

1962

Urodziłem się Giżycku, dnia 25 marca jako drugi syn Eugeniusza Domańskiego i Ariany Weinkeim

1962-1976

Dzieciństwo spędzone na Mazurach wśród jezior, lasów i otwartej przestrzeni, szkoła podstawowa, zajęcia plastyczne w miejscowym Domu Kultury.

1976

Przeprowadziłem się z matką do Wrocławia, początkowo miałem problemy z aklimatyzacją w dużym mieście. Rok później ukończyłem szkołę podstawową.

1976-1980

Dwuletnia nauka w szkole zawodowej, krótki epizod zawodowy jako wykwalifikowany robotnik budowlany.

1981

Czas buntu, niepokoju i nadziei: zaangażowałem się w ruch hipisowskiej kontrkultury. Fotografuję zmiany zachodzące w Polsce, wystawiam reportaże fotograficzne w Klubie Dziennikarza we Wrocławiu

1982

W styczniu, mocą Dekretu o Stanie Wojennym, zostałem aresztowany i skazany na 3 lata pozbawienia wolności za kolportaż ulotek. 23 grudnia, opuściłem więzienie na czteromiesięczną przerwę w karze ze względu na stan zdrowia. Aby nie powrócić do więzienia symulowałem chorobę psychiczną, dwukrotnie przebywając we wrocławskim szpitalu psychiatrycznym.

1983-1988

Uczęszczałem do Ogniska Kultury Plastycznej

1984

Pierwsza indywidualna akcja plastyczna na ulicach Wrocławia pt. Jezus Frasobliwy oraz akcja: Ostatnia godzina Rabiego w zrujnowanej, w tym czasie, synagodze Pod Białym Bocianem

1985-1988

Byłem wolnym słuchaczem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, współpracowałem z Pomarańczową Alternatywą, podjąłem naukę w Liceum Zaocznym we Wrocławiu

1988

Zdałem maturę i egzaminy do Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu na kierunku rzeźba.

1990

Stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki, w późniejszych latach stypendium ministerstwa otrzymałem jeszcze dwukrotnie 1992, 1999

1991

Pierwsza wystawa indywidualna w ówczesnej galerii w podziemiach kościoła św. Marcina we Wrocławiu.

1992 

Udział w wystawach w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie oraz Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsko. Pierwsze lodowe akcje Sublimatory a także Topnienie na Wrocławskim Rynku.

1993 

Dyplom z rzeźby u profesora Leona Pdsiadłego, wystawa w Galerii Miejskiej we Wrocławiu, współpracuję z galerią przez kilka lat. Wstąpiłem do Związku Polskich Artystów Plastyków, realizacja Lodowego Zegara na Alasce, trzymiesięczny pobyt na stypendium we Francji w okolicach Poitiers.

1994 

Udział w V Biennale Sztuki Nowej w Zielonej Górze, realizacja akcji 1 m³ ognia = 1 m³ wody, wystawiałem na paryskim salonie Jeune Peinture, ponownie w 1997

1995-1996 

Wyjazd na roczny staż akademicki do Indii na Banaras Hindu University w Varanasi, w tym czasie odbyłem liczne podróże po Indiach oraz Nepalu, pogłębiając swoją fascynację indyjską tradycją i kulturą, a przede wszystkim odmienność traktowania pojęcia czasu, przemijania i trwałości oraz wartości w nietrwałości.

1997 

Otrzymałem stypendium amerykańskiej Fundacji Pollock–Krasner oraz stypendium Fundacji Josepha Beuysa, powstały duże realizacje Ruchy leśne według Makbeta i Ściana ognia na rzece Odra, ogniowa inicjacja być może była przyczyną powodzi w miesiąc później. Reprezentowałem Polskę na IX Triennale Sztuki w New Delhi. Otrzymałem nominację do paszportu Polityki. Telewizja wrocławska nakręciła półgodzinny film w reżyserii Iwony Rosiak Krople Czasu. Miejska Galeria Sztuki w Legnicy wydała mój katalog Imponderabilia, wstęp do katalogu napisała Bożena Kowalska.

1998

Wyjazd do Stanów Zjednoczonych na pobyty rezydencjalne w International Studio Program w Nowym Jorku oraz w Sculpture Space w Utice. Budowa Świątyni Hibernacji na Alasce.

1999

Otrzymane stypendium UNESCO-Aschberg umożliwiło mi wyjazd do Hong Kongu, indywidualna wystawa w Galerii ParaSite oraz w Galerii J.Batten, powstają pierwsze obrazy herbaciane, podróż po Chinach. W tym samym roku dwumiesięczny pobyt w Wiedniu, dzięki grantowi KulturKontakt. Indywidualna wystawa Akropol w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.

2000

Udział w Konstrukcji w Procesie, akcje Rzeźba sezonowa i Respiratorium w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, w tym samym roku zostałem członkiem Rady Programowej w Centrum Rzeźby Polskiej.

2001

Cykl wystaw dokumentujący Pomniki Czasu w Jeleniej Górze, Warszawie, Słupsku oraz Zielonej Górze, wyjazd do Stanów Zjednoczonych, wykład w Speed Muzeum w Louisville.

2002

Dzięki wsparciu Fundacji Elisabeth Muntag z Bonn oraz Gminy Wrocław realizuję projekt Hibernatus, pokazywany w Dortmundzie w trakcie wystawy Verbotene Stadt. Rok później prezentuję Hibernatusa we wrocławskim Muzeum Architektury. Ponownie otrzymuję stypendium Fundacji Pollock-Krasner, wyjeżdżam na Triangle Artists’ Workshop do Nowego Jorku oraz na trzymiesięczny pobyt do Norwegii, wystawiam w Forde i Fjaerland. Spacery po lodowcach Jostedalsbreen.

2003

Obroniłem doktorat w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, wystawiam Erotyki w Galerii Art and Large w Nowym Jorku oraz Galerii James Baird w Kanadzie. Muzeum Narodowe we Wrocławiu prezentuje moje prace w Kolekcji 1998-2003. Uczestniczę w prezentacji Sztuka III RP w Muzeum Rzeźby Współczesnej w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.

2004

Wystawiam Erotyki w Galerii Entropia we Wrocławiu. W Szwecji realizuję CorpusCopy. Udział w Geum-Gang Nature Art Biennale w Korei. Zakładam fundacje Dolnośląski Inkubator Sztuki.

2005

Biorę udział w projekcie Sense in Place w Galerii Model Arts & Niland, Sligo w Irlandii, wystawiam serie autoportretów z lat 80`tych w Galerii Ewy Kaszewskiej we Wrocławiu.

2006

Dolnośląski Inkubator Sztuki otrzymuję dotację na realizację wystawy Zona 6/1983 w Browarze Mieszczańskim. Amerykański Magazyn „Sculpture” publikuje artykuł o realizacji CorpusCopy. W Szwecji powstaje nowy projekt

Lingam & Yoni. Otrzymuję wyróżnienie honorowe Erotyka 2006 w Galerii K Space Art Studio w Corpus Christi w USA. 3 miesięczny pobyt w Meksyku (rezydencja w Gruber Jez Foundation, Merida-Cholul), podróże po Meksyku, wizyty w rejonach archeologicznych.

2007

Jestem zaproszony do międzynarodowym projektu Road of Peace – European Road of Sculptures w Luksemburgu. Biorę udział w wystawie Creation and Voice of the Wood w Yokohamie w Japonii. Dolnośląski Inkubator Sztuki podpisuje porozumienie z Gminą Strzelin oraz Kondratowice, inicjujące powstanie Kolekcji Rzeźby Współczesnej na terenie wzgórz strzelińskich, realizacja pierwszego projektu Wieża w Kondratowicach

2008

Amerykański Magazyn „Sculpture” publikuje artykuł o realizacji projektu Wieża. Wystawiam dokumentację Monuments of Time w Kunstverein w Ingolstadt, również w Niemczech uczestniczę w wystawie Blick zurück nach vorn w Bonn. Zakup instalacji Industrialna Grota przez Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. Biorę udział w projekcie Ewy Kaszewskiej Pozdrowienia z Wrocławia w Galeria 2 Piętro, projektuję Kokon obiekt dla stowarzyszenia „Artyści w naturze” w Hajnówce, otrzymałem roczne stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

1992-2004

Biorę udział w licznych sympozjach rzeźbiarskich we Francji, Norwegii, USA, Izraelu, Estonii, Indiach, Belgii, Niemczech, Czechach, Polsce, Japonii

 

Prace w kolekcjach krajowych i międzynarodowych

– Gruber Jez Foundation Merida-Cholul, Meksyk
– Nature Art Museum, Gongju, Korea
– Kronan Sculpture Park, Luleå, Szwecja
– Jang Gun Bong Nature Art Park, Gongju, Korea
– Galerie v Přirodě, Hořice, Czechy
– Norsk Bremuseum, Fjaerland, Norwegia
– Kolekcja Bernheim, Clermont, USA
– Muzeum Narodowe, Wrocław
– Kolekcja Miejska, Ma’alot, Izrael
– Skulpturenpark, Katzow, Niemcy
– Skulpturenpark, Waren, Niemcy
– Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko
– Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra
– Musèe de Sculpture Monumentale, Comblain-au-Pont, Belgia
– Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Wrocław

Biografia ilustrowana

Kontakt: doman@zlotniki.pl