Kiczura Ludwik (1934-2015)
Ludwik Kiczura urodził się 9 grudnia 1934 we Lwowie, zmarł 16 listopada 2015 w Stanach, woj. dolnośląskie. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych we Wrocławiu (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) pod kierunkiem prof. Stanisława K. Dawskiego. Od 1960 roku związany z macierzystą uczelnią jako pedagog, wieloletni kierownik Katedry Szkła w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Zajmował się szkłem artystycznym i użytkowym a także grafiką artystyczną.
Świat sztuki cenił artystę za pomysłowość, odwagę i oryginalność w tworzeniu szklanych światów, pełnych tajemnic, kruchych w strukturze, silnych i wyrazistych w metaforycznym przekazie. Był członkiem ZPAP.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
fot. S. Sielicki, Archwium prof. Ludwika Kiczury
Ludwik Kiczura uczstniczył w licznych wystawach zbiorowych oraz wystawiał swoje prace na wielu wystawach indywidualnych.
Ostatnia wystawa indywidualna mistrza szkła
Szkło jest po to, żeby się tłukło
uczestniczyła w Europejskim Festiwalu Szkła Play with Glass we Wrocławiu
Artysta specjalizował się w szkle unikatowym ręcznie formowanym, opracował autorskie metody kształtowania szkła, eksperymentował z uszlachetnianiem mas szklanych w celu uzyskania oryginalnych efektów strukturalno-kolorystycznych. W latach 80. pracował w szkle optycznym, w kolejnej dekadzie wykorzystywał do swoich działań także metody piecowe – zgrzewania szkła w formach gipsowych i żeliwnych (źródło: asp).



