Ruta Dominika - Metafora obecności
26 października - 16 listopada 2012, Galeria Arttrakt. Wrocław, Ofiar Oświęcimskich 1/1.
Tytułową Metaforą obecności jest malarstwo, będące dla artystki pewną formą aktywnej obecności w pewnym sensie wykraczającej poza ciało. Twórczość Dominiki Ruty, pełna symboliki, znaków, archetypów, osadzona gdzieś w nadrealnej rzeczywistości, odsyła widzów raczej do rewirów marzeń, pragnień, podświadomych lęków, niepokojów. Stany te wizualizuje postać ludzka, syntetycznie ukazana, często półprzezroczysta z wyrysowanym sercem lub układem żył. Może wyrastać z niej drzewo, kwiat, może tryskać woda. Człowiek jest w tym malarstwie nieodłączną częścią natury i procesów nią rządzących. Symbolizuje to choćby często pojawiający się motyw drzewa życia czy plątanina gałęzi przypominająca siatkę żył w naszym organizmie. Biologiczne kształty i motywy ingerują w postać bądź są istotnym detalem dookreślającym całość przedstawień, w najnowszych pracach w końcu zaczynają porastać całą powierzchnię płótna, tworząc wielobarwne kompozycje, przypominające abstrakcyjne mozaiki.
W większości prac dominuje jednak rysunek, dla którego tłem jest najczęściej monochromatyczna plama koloru. Jest to więc częściej malarstwo syntetyczne, z wyraźną linią, kształtem, konturem. Malarstwo, które dąży do zuniwersalizowania znaku przez uproszczenie, czego przykładem mogą być ostatnie prace, w których kształt figury ludzkiej sprowadzony jest do wzoru z kropel deszczu.
Obrazy Dominiki Ruty to metafory stanów emocjonalnych. Jest to opowieść o samotności, miłości, smutku, bliskości. Raz postacie nieoddzielnie złączone ze sobą, splecione w objęciach, unoszą się nad ziemią niczym zakochane pary z obrazów Marca Chagalla, innym razem pojedyncza postać zostaje zawieszona gdzieś w przestrzeni, zgnieciona, skulona, lewitująca w swoim świecie. Są też obrazy, na których człowiek nie występuje w ogóle, a jego obecność jest tylko śladem na poduszce zaznaczona.
Malarstwo Ruty jest metaforyczne, pełne symboliki, surrealnych wizji, wpisuje się tym samym w bardzo obecnie aktualną tendencję w malarstwie określaną mianem Zmęczenia rzeczywistością. Artystka jednak wypracowała swój własny, rozpoznawalny styl, w którym znalazła kompromis pomiędzy rysunkiem a malarstwem, konsekwentnie tworząc swój język plastyczny, swój zestaw znaków i kodów. Znamiennym jest też to, że jej potrzeba wypowiedzi artystycznej nie ogranicza się do języka malarskiego, a uzupełnia się w śpiewie czy małych formach rzeźbiarskich.
Ida Smakosz-Hankiewicz
Dominika Ruta urodzona (1978). W latach 1999-2005 studia na Wydziale Grafiki w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Pracownia Rysunku i Malarstwa prof. Grzegorza Zyndwalewicza i prof. Wojciecha Lupy oraz Pracownia Grafiki Warsztatowej prof. Jacka Szewczyka i prof. Przemysława Tyszkiewicza. Dyplom: Znak, symbol, metafora... Serce (2005), w Pracowni Rysunku Zawodowego, prowadzonej przez prof. E. Geta-Stankiewicza na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Uprawia rysunek, malarstwo, grafikę i śpiewy...
