Jędrzejewski Michał Kosma
Urodzony w Łodzi (27 września 1934). Studia w PWSSP/ASP we Wrocławiu w latach 1952-1960. Dyplom z malarstwa u prof. Eugeniusza Gepperta i prof. Stanisława Pękalskiego (1958), dyplom z architektury wnętrz u prof. Władysława Wincze (1960). W latach 1984-1990 rektor Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.
Od lat 50. XX wieku związany z nurtem sensibilizmu (happeningowe akcje/spektakle: Teatr Sensibilistyczny, Wrocław 1957, Teatr Katastroficzny, Wrocław 1958) oraz ze studenckim ruchem teatralnym (Ponuracy, 1955, Kalambur, 1958 – scenografie i teksty do inauguracyjnych spektakli).
Wybrane prace
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Od 1960, po wygranym konkursie na plakat studenckiego festiwalu kulturalnego, liczne projekty graficzne (plakaty, okładki, ilustracje) oraz projekty związane z architekturą (wnętrza, udziały w konkursach architektonicznych, meble). W latach 1964-1967 projektant wnętrz w pracowni projektowej Okręgu Zarządu Kin we Wrocławiu. Od 1965 współpraca z telewizją, m.in. scenografie do cyklu programów Rozrywkowy Turniej Miast (dwie pierwsze nagrody, 1965-1966).
Od 1967 jako główny scenograf wrocławskiej telewizji – realizuje projekty oprawy plastycznej kilkudziesięciu spektakli Teatru TV (w tym nagrodzone Złotymi Ekranami, np. Rzecz o zagładzie miasta, 1970). W tym samym roku rozpoczyna wykłady w PWSSP we Wrocławiu (komunikacja wizualna, później architektura wnętrz), a od roku akademickiego 1970/1971 jest wykładowcą etatowym: docent (1977), profesor (1990).
Nagrody Ministra Kultury i Sztuki, Nagroda Miasta Wrocławia. W latach 90. XX wieku projekty z zakresu scenografii telewizyjnej i teatralnej, projekty wnętrz i wystaw, udziały w wystawach malarstwa i rysunku, praca pedagogiczna PWSSP/ASP i PWST. Komisarz wystawy Wrocław 2000 – moje miasto (Nagroda Prezydenta Wrocławia i Nagroda Alliane 2000).
Od 1969 liczne projekty wystawiennicze, w tym kilkanaście wystaw teatralnych i wrocławskie wystawy promocyjne: Wiedeń 1980, Sevilla 1992, realizowane przeważnie w kilkuosobowych zespołach autorskich. Po 1975 seria scenografii telewizyjnych i teatralnych, opracowanych wspólnie z Wojciechem Jankowiakiem, m.in.: nagrodzona Złotym Ekranem Sprawa (1977) oraz nagrodzona za scenografię na festiwalu w Opolu Janulka córka Fizdejki (1986) – łącznie około 30 spośród około 100 scenografii.
Od 1964 liczne udziały w wystawach rysunku, m.in. Międzynarodowe Triennale Rysunku oraz rysunku i malarstwa. Wystawy indywidualne 1979, 1990, 1991, 1996). 1992 – Wrocław (BWA) i 1993 – Warszawa (Centrum Sztuki Współczesnej). Wystawy Sensibilizm i teatr niewyobrażony – opracowane wspólnie z Kazimierzem Głazem i Wojciechem Stefanikiem.
Nagroda Roku 2013 – Nominacja
Wystawy
Poczta osobista, 2013
Rysunki, 2022
O artyście: Akademia Sztuk Pięknych
Publikacja
Architektura wnętrz, wystawiennictwo
i scenografia w powojennym Wrocławiu
Cz. 1, 1945-1981
Rodzice
Przeradzka-Jędrzejewska Jadwiga (1902-1983)
Jędrzejewski Aleksander (1903-1974)



