Cybińska Krystyna

Krystyna Cybińska urodzona w Dakowach Suchych (1931). Studia we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (1949-1954) pod kierunkiem prof. Stanisława Dawskiego i prof. Julii Kotarbińskiej (dyplom 1954). Pracownik dydaktyczny macierzystej uczelni (1954-2003). Asystentka prof. Julii Kotarbińskiej (od 1954). Adiunkt w Katedrze Ceramiki (od 1964). Prodziekan Wydziału Ceramiki i Szkła (1981-1983). Kierownik Katedry Ceramiki na Wydziale Ceramiki i Szkła (czterokrotnie w latach 1983-1990). Od 1993 profesor zwyczajny PWSSP. Członek ZPAP (od 1954) oraz Académie Internationale de la Céramique d'Art (AIC) w Genewie (od 1977). Uprawia ceramikę artystyczną. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.

Krystyna Cybińska, na stale związana z Akademią Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta, miała znaczący wpływ poprzez swoją pracę twórczą oraz pedagogiczną na rozwój i charakter ceramiki artystycznej w Polsce. Wykształciła liczne grono adeptów ceramiki. Wśród jej absolwentów i wychowanków są obecni wykładowcy Katedry Ceramiki wrocławskiej Akademii: Adam Abel, Mirosław Kociński, Katarzyna Koczyńska-Kielan, Przemysław Lasak, Krzysztof Rozpondek, Bożena Sacharczuk.

Przedmioty podkreślają charakter przestrzeni,
jak przyprawy smak potraw – K. Cybińska

opracowanie biografii i grafiki©kkuzborska

Wybrane prace, chronologicznie

1957 – Baniak, glina czerwona toczona, szkliwo matowe, malatury tlenkiem kobaltu, wys. 25

1972 – Kamień, glina szamotowa ręcznie formowana, szkliwo czarno-białe, 24x63x52

1958 – Czarka, wazonik, w zbiorach Muzeum ASP Wrocław

1960 – Baniaczki, w zbiorach Muzeum Narodowego

1960 – Misa na stopie, glina czerwona toczona, szkliwo fakturowe żółte, w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu

1957 – Paterka, 12x13,7 oraz Dzbanuszek,  wys. 21,5; glina czerwona ręcznie formowana, szkliwo niebieskie alkaliczne, klakelura

1962 – Czarka, wazoniki, odlew z kamionki, szkliwo craquelé

1964 – Kamień, w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu

1970 – Butla, misa, w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu

1970 – Misa, φ 39

1970 – Misa, φ 39

1971 – Pępek Bajadery, φ 10

1971 – Pępek Bajadery, φ 10

1972 – Baniak, 40 x 32

1972 – Pejzaż zimowy, kompozycja w reliefie, szamot, szkliwo redukcyjne

1972 – Biały relief, odlew z porcelany, 44 x 35

1975 – Doniczka, baniaczek, kamionka, odlew, szkliwo craquelé z tlenkiem kobaltu

1979 – Butla, 73 x 48 x 12

1995 – Misa, odlew z kamionki, szkliwo krystaliczne z tlenkiem niklu, φ 25

1995 – Misa, szkliwo krystaliczne

Profesor Krystyna Cybińska od wielu lat jest pedagogiem Akademii Sztuk Pięknych, nauczycielem i mistrzem wielu pokoleń ceramików. Jej ozdobne i zupełnie niepraktyczne butle, misy i wazony to samoistne, mistrzowskie dzieła sztuki harmonijne i urodziwe. [...] Są to w większości naczynia wysublimowane formalnie, o proporcjonalnych kształtach i urodziwych kolorach. Nie muszą one niczemu służyć, są kwintesencją elegancji i piękna, co dostrzegali przez lata jurorzy wielu prestiżowych konkursów światowych –Agata Saraczyńska.

1995, 2004 – Butle

1998 – Donica

1998 – Misy, odlew z kamionki, szkliwo redukowane

1998 – Wazony

2001, 2005 – Zestaw form naczyniowych

2005 – Butla, ręcznie lepiona, glina czerwona, szkliwo redukowane

2005 – Butle, wazon

Butle

Butle, wazon

Amfora, karlica

Amfora, karlica

2008 – Kamienie

Kamień, szkliwo autorskie

fot. Olga Dziąg i Łukasz Rachwalak

fot. Olga Dziąg i Łukasz Rachwalak

Formy plenerowe z lat 1960-2015

W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych Krystyna Cybińska realizowała monumentalne formy plenerowe – mury układane z ceramicznych głazów. Lepiąc z glinianego tworzywa wałeczek po wałeczku, tworzyła olbrzymie kamienie o obłych powierzchniach i delikatnej fakturze poprzecieranej tlenkami gliny.

Obejrzyj film: Formy plenerowe

Wszelkie obiekty plastyczne zawsze wchodzą w relację z otoczeniem, wywołując wrażenie albo harmonii i komfortu estetycznego, albo dyskomfortu, czego należy unikać. Bo dyskomfort estetyczny jest równie przykry jak każdy inny. (...) Nie ma żadnych dróg na skróty. Tylko doświadczenie osobiste uczy nas wszystkiego, i to doświadczenie zdobywamy w pracowni. Doświadczenie osobiste jest ważne w każdym aspekcie życia, nie tylko w plastyce.

– prof. Krystyna Cybińska: Warsztat jest językiem sztuki

Stoły – obiekty ogrodowe

Obejrzyj film: Stoły ogrodowe

Wystawy indywidualne

2015 – Spotkanie z prof. Krystyną Cybińską, prezentacja filmu o sztuce artystki oraz ekspozycja dzieł z kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu
2015 – Konteksty, wystawa z okazji 60-lecia pracy artystycznej
2012 – Wyrobisko, Muzeum Karkonoskie, Jelenia Góra
2007 − Ceramika, BWA Galeria Szkła i Ceramiki, Wrocław
2003 − Megality i amfory, Muzeum Archeologiczne, Kraków
1999 − Galeria Wzgórze Zamkowe, Lubin
1998 − Galeria Wnętrza, Wrocław
1995 − Galeria BWA Design, Wrocław
1977 − Galeria Koszykowa, Warszawa
1977 − Galeria Jatki, Wrocław
1974 − Foire de Paris, Paryż
1973 − Muzeum Narodowe, Wrocław
1956 − Architektura Wnętrza, Galeria BWA, Wrocław

Prace artystki uczestniczyły w wystawie zbiorowej uznanych artystów ceramików: Kolekcja, czyli emocje, Galeria Szkła i Ceramiki, Wrocław 2012

Medale, nagrody na wystawach krajowych i zagranicznych, m.in.:

• 2012 ‒ Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Wyrobisko, Muzeum Karkonoskie, Jelenia Góra
• 1991 ‒ III nagroda, Gdańsk
• 1977 ‒ Złoty medal i nagroda AIC, Międzynarodowa Wystawa Ceramiki Artystycznej, Faenza
• 1976 ‒ Złoty medal i II nagroda, Sopot
• 1973 ‒ Złoty medal i II nagroda, Gdańsk
• 1970 ‒ Złoty medal i nagroda, Międzynarodowa Wystawa Ceramiki Tworzywo Ceramiczne w Sztuce Współczesnej, Sopot
• 1967 ‒ Srebrny medal, Międzynarodowa Wystawa Ceramiki AIC, Istambuł
• 1962 ‒ Srebrny medal, Międzynarodowa Wystawa Cearamiki AIC, Praga

Prace artystki znajdują się w kolekcjach prywatnych i w zbiorach muzealnych

Muzeum Ariana, Genewa
Muzeum Ceramiki, Siklos
Muzeum Ceramiki, Wilno
Muzeum Miejskie, Koponig
Muzeum Narodowe, Wrocław (ponad 70 obiektów)
Muzeum Sztuki Użytkowej, Praga
Muzeum Warmińskie, Lidzbark

O artystce

Krystyna Cybińska w swych dotychczasowych pracach ukazała się jako wybitna artystka, która konsekwentnie rozwija całokształt swej twórczości, wzbogacając ją stale przez różnorodne spojrzenia na dzieło sztuki. Nie zarzuca ona jednak żadnego z zagadnień artystycznych wcześniej przez siebie rozwiązywanych i nie rezygnuje z dalszego lich rozwijania. Wśród ostatnich prac nie brak i ceramiki naczyniowej (kat. nr XXVII), choć może o innym już wyczuciu kształtu niż to miało miejsce poprzednio. Nie brak także i dużych form przestrzennych, dla których teraz, obok dawnych „kamiennych” barw znajduje artystka i kolory jasne i wielobarwność, uzyskaną jakby bardzo szerokim pociągnięciem szpachlą (kat. nr XLIV). Równocześnie − wydaje się − że rozwiązania kompozycyjne na płaszczyźnie coraz bardziej Cybińską interesują.

Maria Starzewska ^[1]

Czytaj cały tekst

Kontakt z artystką

tel. +48 503 166 681

W prezentacji dorobku artystycznego prof. Krystyny Cybińskiej wykorzystano zdjęcia: M. Zdanowicza, T. Drankowskiego, Cz. Chwiszczuka, A. Podstawki, S. Sielickiego, K. Kuzborskiej. Natomiast Marta Szymczak pomogła przy skanowaniu zdjęć artystki ze zbiorów rodzinnych.

-------------

[1] Maria Starzewska (z domu Łubieńska, ur. 4 sierpnia 1907 w Zassowie, zm. 28 grudnia 2004 we Wrocławiu) – polska historyk sztuki, w latach 1963-1969 dyrektor Muzeum Śląskiego we Wrocławiu, badaczka sztuki śląskiej.

Źródło: pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Starzewska