Jesienne Konfrontacje Rzeszów 2022
Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego – Jesienne Konfrontacje 2022. Regulamin konkursu.
Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego – Jesienne Konfrontacje 2022. Regulamin konkursu.
16-27 sierpnia 2022, Galeria Sztuki MD_S. Wrocław, Chrobrego 24. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Dyplom z malarstwa obronił w Pracowni prof. Waldemara M. Kuczmy oraz w Pracowni Multimedialnej prof. Pawła Jarodzkiego. Na wystawie zaprezentowano obrazy stanowiące zapis emocji i niepokojów towarzyszących czasom, w których powstawały. Okresu naznaczonego nadejściem tego, co nieoczekiwane i destrukcyjne – niespodziewaną pandemią, wojną – których ogromu zniszczeń i konsekwencji nie jesteśmy ogarnąć rozumem i wyobraźnią. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków. W twórczości plastycznej artysta porusza się zwykle na pograniczu abstrakcji i pejzażu, wplatając nieraz motywy figuratywne, społeczne czy symboliczne. Więcej o Artyście.
Nasionko metafory, 2021, olej na płótnie, 60×90 cm
7 września – 20 października 2022. BWA Wałbrzych, Juliusza Słowackiego 26. Wystawa jest pierwszą publiczną odsłoną prac powstałych w ramach warsztatu Cela Docelowych Celów który trwa od października 2021 roku i formalnie jest warsztatem z samym sobą. Cela Docelowych Celów to stan umysłu, przestrzeń mentalna, w której dokonuję rozstrzygnięć, ustaleń dotyczących obecnego kształtu rzeczywistości, budowanej przeze mnie świadomie i intencjonalnie. [...] Cela... jest wersją mnisiego eremu, pozwala mi celebrować sukcesywne zamykanie się na rzeczywistość społeczną. Zgodnie z jej dialektyką, stała się przestrzenią realizacji artystycznych, przeprowadzanych w samotności. Czy wejście do niej zostanie zamurowane? Nie wiem tego teraz, choć nie wykluczam takiego scenariusza. Proces rozpoczął się, a data jego zakończenia jest nieznana, nie jest również pewne, kto lub co ją określi. Tytuł wystawy Proces-ja i prze-loty został zaczerpnięty od tytułu wystawianego na niej czteroczęściowego obrazu. W pewnym sensie jest on powrotem do prac z pierwszej mojej wystawy w szklanej gablocie na korytarzu liceum, do którego uczęszczałem. Pojawia się na nim procesja okrągłogłowych postaci z tamtych prac – wiem, kim one są. Pełny tekst.
12 sierpnia 2022 odeszła od nas Natalia Lach-Lachowicz (18 kwietnia 1937 – 12 sierpnia 2022) absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1957-1963). Była prekursorką sztuki konceptualnej i członkinią Grupy Permafo (1970-1981) we Wrocławiu, skupionej wokół Galerii Pod Moną Lizą, wspólnie z mężem Andrzejem Lachowiczem (14 sierpnia 1939 – 30 grudnia 2015) i wieloma wybitnymi artystami wrocławskimi tworzyli sztukę pojęciową. Artystka decyzją Senatu Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu 22 czerwca 2022 otrzymała tytuł Doctor honoris causa. Praca: Natalia LL, Aksamitny terror/Velvet Terror, 1970.
12-31 sierpnia 2022, Galeria Fundacji OK,ART. Wrocław, Jedności Narodowej 73. Witold Liszkowski – Struktury osobiste z cyklu multistruktury, abstrakcyjne wizje przestrzenne, skrywające tajemnicze geometryczne głębie. Stanisław Danilik – Struktury przestrzenne, modelarstwo strukturalne, pracochłonne modele konstrukcji i maszyn budowlanych. Kurator wystawy: Anna Mikołajek. Zdjęcia: OK,ART.
3 sierpnia – 2 września 2022. Galeria Test. Warszawa, Marszałkowska 34/50. Cykle prac nawiązują do muzyki organowej i pejzażu przyrodniczego. Weronika Zasada-Stańska: Proste przestrzenie są wytworem raz miękkich i puchatych plam oblanych szarością lub wystudiowaną barwowo bielą, a gdzie indziej grubych, oleistych impastów, które nagle znikają jakby we mgle. Materię malarską kształtuje tu światło, które wpada z różnych stron – od spodu, z przodu, przedostaje się ze świata między warstwami, niekiedy wpada z jakiegoś przejaśnienia farby czy przeprucia jasności poprzez grubą i maślaną, ciężką i tłustą materię farb olejnych. Świat obrazu zatrzymuje się między materią a konkretem desygnatu, pejzażu, zarysu postaci, kadru przez okno. Zestawienie wibracji kolorystycznych i nagromadzenia kolorów w miękkich kształtach widniejących zazwyczaj centralnie na obrazie rozmywa się na grę subtelności temperaturowych bieli i szarości po bokach. Niekiedy przez grubą, jakby wilgotną i świeżą, fakturowaną warstwę farby nałożonej z rozmachem szpachelką, z wysiłkiem przedostaje się nieuchwytne, nie wiadomo skąd pod powierzchnią malatury – światło. Ryszard Pasikowski ukończył z wyróżnieniem Wydział Malarstwa stołecznej Akademii Sztuk Pięknych (1977): malarstwo u prof. Jacka Sienickiego, a tkaninę u prof. Zbigniewa Gostomskiego. Wytrwały, poszukujący, czerpiący z codziennych doświadczeń i obserwacji Artysta zaprasza – poprzez obrazy – do gry z naszą wyobraźnią. Jest autorem 79 wystaw indywidualnych, uczestniczył w 22 grupowych i 40 wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą, m.in. Szwecja, Dania, Wielka Brytania. Źródło: galeriatest.
20 lipca – 31 grudnia 2022. Pałac Królewski, Muzeum Miejskie Wrocławia. Wrocław, Kazimierza Wielkiego 35. Joan Miró poświęcał się zarówno malarstwu, jak i grafice, rzeźbie, ceramice czy pracy z tkaninami. Obok Salvadora Dalí najsłynniejszy hiszpański surrealista. Początkowo tworzył pod dużym wpływem kubizmu i fowizmu. W późniejszych pracach Miró widać wyraźne zainteresowanie abstrakcyjnym ekspresjonizmem. W dziełach artysty często powtarzała się konkretna kolorystyka: wyraźne, intensywne czerwienie, zielenie, kobalty czy żółcienie kojarzące się z krajami o ciepłym klimacie. Ważnym elementem prac była także wyraźnie prowadzona czarna linia. Inne prace Miró.
Wernisaż: 2 sierpnia 2022, godz. 20.30. Wrocław, Łaciarska 4. Sztuka na Miejscu. Wystawa trwa do 29 sierpnia 2022.
Jerzy Głuszek prezentuje formaty oryginałów 42×30 cm, na wystawie będą wydruki cyfrowe 80×60 cm. W zdarzeniu muzycznym, osadzonym w świecie sztuk wizualnych, filmie, malarstwie i ilustracji artystycznej nastąpi wymiana impulsów między artystami. W multimedialnie stworzonej osi dramaturgicznej elementów wizualnych, przenikających się z tworzoną na żywo muzyką. Artyści wyjdą na chwilę z własnych ról, by zobaczyć siebie w innej perspektywie artystycznej. Pozwoli na to synchroniczny charakter działania i improwizację w nieco onirycznej atmosferze wraz z unikalnymi wokalami w otoczeniu oryginalnych brzmień elektroniki, jazzu, projekcji filmowych, performance i malarstwa.
Andrzej Głuszek w latach 1977-1982 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) we Wrocławiu. Uczestniczył między innymi w takich zdarzeniach artystycznych jak: Festiwal Malarstwa Współczesnego w Szczecinie, Ogólnopolski Konkurs Malarstwa Bielska Jesień w Bielsku-Białej. Animator ważniejszych zjawisk artystycznych na początku lat 80. XX w. Współzałożyciel magazynu LUXUS oraz pisma artystycznego Głuszec, autor akcji plastycznych m.in. Chirurgia plastyczna. Współautor pierwszego happeningu Pomarańczowej Alternatywy – Tuby we Wrocławiu. Jerzy Głuszek urodził się we Wrocławiu. Ukończył Akademię Sztuk we Wrocławiu, na Wydziale Malarstwa Grafiki i Rzeźby. Dyplom (1981). Autor 16 wystaw indywidualnych, między innymi w Goeteborgu, Sztokholmie, Krakowie, Warszawie i Wrocławiu. Wielokrotnie nagradzany. Węcej: Polifonie.
30 lipca 2022 zmarł Jacek Wiącek. 6 sierpnia 2022 o godz. 11. na Zakrzowie odbędzie się pogrzeb artysty, członka Związku Polskich Artystów Plastyków. Studiował w PWSSP we Wrocławiu, dyplom w 1989 roku. Był asystentem u prof. Andrzeja Basaja na Wydziale Grafiki ASP (1990-1994). Uprawiał malarstwo, grafikę, ceramikę. Syn artysty Czesława Wiącka (1939-2019). Jedna z prac Jacka: Walizeczka na kółeczka, 2010, 100×80, olej na płótnie. Biografia artysty
1-29 sierpnia 2022. Miejska Galeria Sztuki MM. Chorzów, Sienkiewicza 3. Kamil Kocurek, urodzony w roku w Tychach (1990), obecnie mieszka i pracuje w Gdańsku. W 2015 roku ukończył studia magisterskie na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Dyplom wyróżniony medalem został zrealizowany w Pracowni Druku Wklęsłego prof. dr hab. Jana Szmatlocha. W 2020 roku uzyskał stopień naukowy doktora sztuki na Wydziale Grafiki gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych, w której obecnie pracuje w Pracowni Podstaw Grafiki Artystycznej prof. ASP dr hab. Magdaleny Hanysz-Stefańskiej. Artysta jest laureatem między innymi Nagrody Głównej 1st Xuyuan International Print Biennial China w chińskim Pekinie (2016), Nagrody Głównej w 4th Graphic Art Biennial of Szeklerland w Sfântu Gheorghe w Rumunii (2016) oraz 2 Nagrody w V International Biennial of Engraving Etching of Valladolid w Hiszpanii (2016). Jest także zdobywcą Grand Prix Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na Triennale Grafiki Polskiej w Katowicach (2015) oraz Nagrody Rektorów ASP w gdańskim konkursie Najlepsze Dyplomy ASP (2015). Kamil Kocurek w ciągu ostatnich lat został również uhonorowany Stypendium Ministra Edukacji i Nauki dla wybitnych młodych naukowców (2021), Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2014) oraz Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013).
Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze ogłasza 15. edycję Międzynarodowego Konkursu Graficznego im. Józefa Gielniaka. Konkurs obejmuje prace w technice druku wypukłego. Wydarzenie ma na celu uhonorowanie pamięci wybitnego polskiego grafika – Józefa Gielniaka (1932-1972). Nagrodzone oraz wskazane przez Jurorów prace wezmą udział w wystawie i znajdą się w katalogu. Termin nadsyłania prac upływa 14 listopada 2022 roku. Szczegóły: muzeumkarkonoskie.
5-30 sierpnia 2022. Galeria Pod Plafonem, Rynek 58, wernisaż: 5 sierpnia 2022, godz. 17.30. Dolnośląska Biblioteka Publiczna im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu. Grażyna Czogała Dell’Aquila urodziła się w Raciborzu. Jest absolwentką Uniwersytetu Śląskiego na kierunkach: filologia angielska i wychowanie plastyczne. Od ponad dwudziestu lat mieszka na stałe w Syrakuzach, na Sycylii. Tu studiowała malarstwo na lokalnej Akademii Sztuk Pięknych Rosario Gagliardi. Zajmowała się także mozaiką szklaną i ceramiką. Od początku pobytu na wyspie poznaje intensywnie lokalne zwyczaje i tradycje, historię i sztukę tego „tygla” kulturowego nad Morzem Śródziemnym. W 2014 roku uzyskała licencję przewodnika regionalnego po Sycylii. Od kilku lat jest prezesem działającego na terenie prowincji Syrakuzy stowarzyszenia polonijnego Triskeles. Pisze felietony dotyczące Sycylii w raciborskim piśmie kulturalnym "Almanach Prowincjonalny". Ma w dorobku wystawy malarskie, jak i fotograficzne, inspirowane tym barwnym i nieoczywistym rejonem Europy, w którym przyszło jej żyć. Więcej: wbp.wroc.pl.
Dr hab. Joanna Teper, prof. ASP, Katedra Ceramiki – Wydział Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu otrzymała Pierwszą Nagrodę w kategorii Design i nowe formy w ceramice za pracę Inner Space.03. Obiekt ścienny z masy szamotowej: 32,5×32,5×7 cm, powierzchnia zdobiona ręcznie malarstwem i bezpośrednim sitodrukiem angobami, częściowo szkliwiona, złoto płatkowe, wypalane: 1230°C, 940°C w prestiżowym 92. Międzynarodowym Konkursie Ceramiki La Rambla. Jury doceniło nieszablonowe podejście do powierzchni ceramicznej i użycie oryginalnych działań z pogranicza malarstwa i grafiki. Wystawa pokonkursowa odbędzie się w sierpniu, w Muzeum Ceramiki La Rambla, Kordoba, Hiszpania. Źródło: asp.wroc.
25 lipca – 28 sierpnia 2022. Wernisaż: 11 sierpnia 2022, godz. 18. Galeria NEON, Wrocław, gen. Traugutta 19/21, Centrum Sztuk Użytkowych. Centrum Innowacyjności. Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Artysta jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Wystawa dr. Michała Pietrzaka Granice Czasu jest zwieńczeniem działań związanych z jego pracą doktorską Granice Czasu. Między zapisem fotograficznym a filmowym. Podejmuje ona zagadnienie metodologii rejestracji czasu, w kontekście sposobu jego formalnego zapisu w obrazie fotograficznym i jego wpływie na ostateczne dzieło plastyczne. Zbadał on zagadnienie pojemności czasoprzestrzennej obiektu wizualnego. Wynikiem tych prac jest autorska metoda budowy wielowarstwowej obrazu zwielokrotnionego, umiejscowionego w stanie pozornego zawieszenia na granicy zapisu fotograficznego i filmowego, mając cechy typowe dla obu tych mediów równocześnie. Jest autorską koncepcją punktu zwielokrotnionego. Zakłada kompresję informacyjną danych, kolejnych nawarstwień czasowych obrazu w jednym miejscu przy zmianie sposobu jego obserwacji i transformacji z ruchomego w nieruchomy. Jest to kompilacja różnych środków i zabiegów formalnych, które przyjmują formy wizualne z zapisem czasoprzestrzennego przekazu. Przy pomocy przedmiotowej metody został stworzony wieloelementowy obiekt multimedialny noszący tytuł 365+jeden. Jest on wynikową zapisu czasu zamkniętego w ramach jednego roku kalendarzowego skompresowanego w jednym miejscu. Miejscu ważnym i intymnym dla autora, w którym przenika się sfera sacrum i profanum. Widz wchodzi w tę przestrzeń, przechodząc przez kolejne etapy jej obserwacji, stając się mimowolnie jej częścią. Więcej prac: Michał-Pietrzak.
Salvador Dalí, The Persistence of Memory, 1931
20 lipca – 31 grudnia 2022. Muzeum Sztuki Mieszczańskiej, Stary Ratusz. Wrocław, Rynek. Prezentacja około 300 dzieł graficznych Salvadora Dalego – hiszpańskiego malarza surrealisty. [...] W 1948 Dalí wraz z żoną Galą wrócili z USA do Europy, spędzali większość czasu w rezydencjach w Hiszpanii i Francji. Dalí zaczął rozwijać swe zainteresowania nauką, szczególnie psychologią i historią, wiedzę czerpał z pism naukowych. Wykorzystywał ją w swojej sztuce, ale także sięgał do źródeł religijnych, szczególnie interesował się mistycyzmem. Wyraźne są też u Dalego odwołania do wielkich mistrzów malarstwa, takich jak Rafael, Velázquez czy Ingres.
29 czerwca – 1 września 2022. Wałbrzyska Galeria Sztuki – BWA Wałbrzych, ul. Piotra Wysockiego 29. Artyści Wałbrzyskiego Oddziału ZPAP, Okręg Wrocławski: Paulina Brzezińska, Paweł Jach, Krzysztof Jędrzejec, Jarosław Kasprowiak, Piotr Micek, Stanisław Możdżeń, Jan Pałka, Marzena Prokopowicz, Piotr Puterko, Małgorzata Rzempowska-Skóra, Janina Sakowicz, Ilona Sapka, Jagoda Stączek, Grzegorz Sypko. Artyści prezentują najnowsze dzieła, a różnorodność eksponowanych działań i dyscyplin sztuki czyni tę wystawę atrakcyjną dla zwiedzających. Zdjęcia: Aleks Budziak, WGS BWA. Więcej: bwa.walbrzych.pl.
29 lipca – 24 września 2022. Galeria Intymna, Katowice, Francuska 12. Dom Oświatowy Biblioteki Śląskiej. Wystawa jest pokazem twórczości wizualnej i poetyckiej dwóch niezależnych artystek. Strukturalne prace Aleksandry Gisges-Daleckiej spajają drobne elementy w większą całość. Artystka eksperymentuje z formami organicznymi zaczerpniętymi z natury i stosuje kontrastujące, żywe barwy. Jej prace mają wytkane faktury z tkaniny. Światło i cień wpływają również na odbiór jej prac. Poetka Justyna Tomska w swojej twórczości porusza tematy ostateczne. Obrazuje procesy związane z odchodzeniem i śmiercią. W jej wierszach odczuwalne jest poszukiwanie nowych form. Wystawa może skłonić odbiorcę do refleksji nad życiem i śmiercią, nad tym, co energetyzujące i jednocześnie spalające. Kontrast tematyki prac najpełniej odda wszechobecny na pokazie światłocień. Faktura, niedoskonałości i gra światła, tam gdzie mrok, tam również pojawia się jasność. W zależności od miejsca, gdzie jest źródło, nasze widzenie się zmienia. Część odbioru jest oświetlona i bardzo wyraźna, część natomiast – zacieniona. Więcej: Energia burzy...
1 lipca – 1 sierpnia 2022, Galeria Tkacka, Wrocław, Jatki. Artystka jest absolwentką UWr i ASP we Wrocławiu. Zdjęcie: Galeria Tkacka. Więcej: art.
Ewa, fot. H.P. Klut
15 lipca – 15 listopada 2022, Warszawa, Pałac na Wyspie, Muzeum Łazienki Królewskie. Twórczość Auguste'a Rodina, wybitnego francuskiego artysty, prekursora nowoczesnego rzeźbiarstwa zwiastowała upadek akademickiej definicji sztuki i otworzyła rzeźbę europejską na nowe kierunki rozwoju. Wystawa w Muzeum Łazienki Królewskie przybliży filozofię, zgodnie z którą powstawały prace francuskiego artysty, oraz jego podejście do sztuki. [...] Rodin sądził, że sztuka zbyt daleko odeszła od prawdziwego życia i wyzwań nowej epoki. Na potrzeby rzeźby zaadoptował więc formalne i stylistyczne zasady impresjonizmu, a jego twórczość zwiastowała modernizm. Impresjonizm, jaki znamy, jest najczęściej dyskutowany wokół malarstwa. Związek Rodina z tym kierunkiem w sztuce nie jest zatem bezpośredni i oczywisty z historycznego punktu widzenia, jednak jego prace na swój sposób ucieleśniają istotę impresjonizmu w jego podstawowych zasadach: ruchu, spontaniczności i świetle. Rzeźby pozwolą zapoznać się z takimi aspektami jego twórczości, jak materiał, ruch czy stany emocjonalne człowieka, które były niezwykle istotne dla artysty. Redukował on elementy swoich prac do tych, które stanowią o istocie rzeczy. Celowo pozostawiał niedopracowane części kamiennego bloku, aby nadać swoim rzeźbom napięcie, a odbiorcy pozostawić pole do wyobraźni. Zamiłowanie do techniki non finito Rodin dzielił z tworzącym ponad trzy wieki wcześniej Michałem Aniołem. Złożone eksperymenty oraz łączenie tradycji z innowacyjnością sprawiły, że francuski rzeźbiarz był jednym z najbardziej zaawansowanych artystów pod względem techniki. Więcej: rzeźby Rodina.
Miasto Bydgoszcz ogłasza konkurs na opracowanie projektu i wykonanie rzeźby – instalacji artystycznej poświęconej prof. Józefowi Kałużnemu (1940-2018), wybitnemu okuliście. Profesor był jednym z pionierów laseroterapii w okulistyce: w 1985 roku, jako pierwszy w Polsce, podczas operacji zaćmy rozpoczął wszczepianie soczewek tylnokomorowych. Pełnił funkcję Rektora Akademii Medycznej w Bydgoszczy (1990-1995) i Prezesa Polskiego Towarzystwa Okulistycznego (1998-2004). Rzeźba stanie na skwerze imienia profesora w centrum Bydgoszczy. Szczegóły.