Andrzej Dudek-Dürer – Czas
Kurator: Adam Sobota oraz autor Andrzej Dudek- Dürer
Termin wystawy: 9 listopada - 2 grudnia 2017
Miejsce: Galeria FOTO-GEN, Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Instytucji Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego, pl. bpa Nankiera 8, 50-140 Wrocław
Wybrane prace, fotografia, grafika, obiekty, instalacje, wideo i performance
Wystawa zrealizowana w ramach obchodów 70-lecia Związku Polskich Artystów Fotografików.
W bogatej, multimedialnej twórczości Andrzeja Dudka - Dürera sens różnych jego przekazów jest zdeterminowany przez czynnik czasu. Nie jest to jednak czas rozumiany abstrakcyjnie – jako matematycznie wyregulowany miernik fizycznych procesów – ale czas zespolony ze świadomością jednostki, która dąży do określenia swojej tożsamości. Początki artystycznej aktywności Andrzeja Dudka – Dürera są związane z jego traumatycznymi przeżyciami, z powodu tragicznych zgonów jego ojca i brata. Co prawda już kilka lat wcześniej, wykonywał dzieła malarskie i fotograficzne, ale to dopiero w 1969 roku zaczął programowo manifestować te właściwości swojej postawy twórczej, które podtrzymuje do dzisiaj. Należy do nich deklarowanie świadomości kilkakrotnej reinkarnacji, począwszy od osoby renesansowego artysty Albrechta Dürera. Ponadto traktuje swoją postać jako żywą rzeźbę, a jako dzieła sztuki prezentuje atrybuty swojego ciała oraz obiekty i czynności związane z codziennym funkcjonowaniem: włosy, buty, spodnie, przygotowywanie posiłków, grę na instrumentach. .[...] Nietrwałość zjawisk wynika z ich istnienia w czasie i Andrzej Dudek-Dürer wyraża ją w swoich dziełach zarówno symbolicznie, jak i bezpośrednio. Symbolikę czerpie zarówno, z motywów dzieł Albrechta Dürera, poprzez transformowanie drzeworytów, miedziorytów czy rysunków ilustrujących biblijny opis Apokalipsy, jak i ze wszystkich bezpośrednich oraz metafizycznych doświadczeń. .[...] Wyrazem takiego przekonania są prace Andrzeja Dudka-Dürera z początku lat 1970-tych oparte na autoportretach, gdzie m.in. leżał z zamkniętymi oczami (cykl „Ja śpię, ty śpisz”), albo przedstawiał siebie jako ukrzyżowanego Chrystusa w pracach będących dokumentacją performance, która finalnie przybrała formę foto-kolażów z fragmentami zdjęć najzwyklejszych przedmiotów (cykl „Autoukrzyżowania” 1973). .[...] Służyło to podkreśleniu efemeryczności wszelkich działań i zjawisk, a także negowało absolutną wartość indywidualnego autorstwa.[...]Po kilku latach działania w izolacji, kiedy realizował swoje projekty we własnym mieszkaniu (spełniającym funkcje tzw. Galerii Jednej Osoby) i tylko sporadycznie prezentował prace na wystawach, Andrzej Dudek-Dürer zdecydował się na jak najszersze nawiązywanie kontaktów z innymi artystami oraz publicznością..[...] Dalszym krokiem było podejmowanie podróży, wynikające z osobistych kontaktów twórcy z ruchem sztuki niezależnej, związanych z zaproszeniami na różne pokazy i projekty artystyczne, najpierw w kraju, a później w wielu miejscach na całym świecie, .[...]W trakcie tych podróży, które zajmowały nieraz znaczną część roku, wykonywał performance, fotografie, realizował nagrania muzyczne oraz wideo i prowadził wykłady oraz warsztaty poświęcone tym dziedzinom. Najważniejsze było jednak nawiązywanie bliskich kontaktów z ludźmi różnych kultur, poznawanie ich stosunku do życia i twórczości, a także ich sposobu reakcji na jego osobę. .[...]W ciągu ostatnich dwóch dekad dostępność technik cyfrowego zapisu obrazu i jego komputerowych przetworzeń dała Andrzejowi Dudkowi-Dürerowi znacznie większą swobodę w wyrażaniu względności związków czasoprzestrzennych. Techniki te mogą przekonywająco sugerować płynność powiązań materialnych i łatwość mentalnego dysponowania formą świata zewnętrznego. Artysta korzysta z takich możliwości, ale trzeba pamiętać, że w nowszych pracach intensyfikuje tylko ten rodzaj przekazu, jaki ustalił już na początku swojej kariery. .[...] Faktem jest, że polegał on zawsze na osobistych doświadczeniach i nie wpisywał się w programowe strategie sztuki postkonceptualnej, postmodernistycznej, postmedialnej czy innych haseł nowoczesności. Jest jednak zadziwiające jak jego twórczość znakomicie odnajduje się w kontekście wszystkich tych programów. Zdobywa przez to coraz większe uznanie, jednak przede wszystkim wynika to z jego nieprzerwanych i konsekwentnych działań na rzecz porozumienia przy zachowaniu własnego niezwykłego poczucia tożsamości. (Adam Sobota – „Czas Tożsamości” / fragment tekstu z katalogu wystawy)
PERFORMANCE MULTIMEDIALNY „META... CZAS...”
Andrzej Dudek-Dürer jest jedną z najbardziej oryginalnych, konsekwentnych i rozpoznawalnych osobowości współczesnej polskiej sztuki. Performer, fotograf, grafik, artysta sztuki mediów, kompozytor i muzyk pracujący często z instrumentami i mediami elektronicznymi, jest aktywny na bardzo wielu polach wypowiedzi – tworzy instalacje, rzeźby, zajmuje się environment, budową instrumentów, działalnością metafizyczno-telepatyczną, antypoezją czy mail artem w ciągłym procesie kreacji i dokumentacji własnego wizerunku oraz rozwoju własnej świadomości. […]
Swoją twórczość prezentował i prowadził wykłady m.in. w The Art Institute w Chicago; Academy of Art College w San Francisco; Conservatorio National de Musica w Mexico City; School of Art Otago Polytechnic w Dunedin – Nowa Zelandia; The City Art Institute w Sydney; University of California, Berkeley; ASP w Gdańsku; Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. […] […] Nagrody: Marszałka Województwa Dolnośląskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury, 2014, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za nieocenione zasługi dla Kultury Polskiej, 2014 […] Dokumentacje i prace (m.in. Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Kolekcja Zachęty Dolnośląskiej, Centro de Arte Actual w Barcelonie, Stedlijk Museum w Amsterdamie, Museum of Modern Art. w Nowym Yorku, Tate Gallery w Londynie, City Art Institute Library w Sydney, The School of the Art Institute of Chicago).
Zdjęcia: Kystyna Szczepaniak, Agnieszka Michalak
Kliknij tu, aby obejrzeć wernisaż
